Natuurgebied “De Schoorlse Duinen” wordt beheerd door SBB
Het is een gevarieerd gebied, met paraboolduinen, zandverstuivingen, duingrasland, velden met duinheide, loofbossen, naaldbossen en gemengd bos. Die gevarieerdheid in het landschap zorgt er voor dat de biodiversiteit erg groot is. Het gebied is vanwege de grote natuurwaarden aangewezen tot Staatsnatuurmonument en later ook tot Natura 2000 gebied. De flora en fauna van de Schoorlse Duinen hebben een hoge wetenschappelijke waarde. In de Schoorlse Duinen komen bijvoorbeeld soorten paddenstoelen en mossen voor die in Nederland, zelfs in heel Europa erg zeldzaam zijn. De Schoorlse Duinen vervullen ook een recreatieve functie. Het gebied wordt door bezoekers hoog gewaardeerd, met name vanwege de aanwezige bossen. Voor Noord Holland is het zelfs één van de weinige gebieden met volgroeide naaldbossen.
We kunnen de Schoorlse Duinen niet beter omschrijven dan Johan Bos in bovenstaand (door Staatsbosbeheer uitgegeven) boekje heeft gedaan:
“Het is nauwelijks voor te stellen dat dit kostelijke gebied anderhalve eeuw geleden nog een kale woestenij was, waar de wind een grillig spel speelde met het zand en de zee. Spontaan ontkiemend groen was geen partij voor de altijd onvoorspelbare elementen.”
We gaan nog even door met citeren uit dit boekje van SBB:
Stuifduin
De anderhalve eeuw geleden nog ‘wandelende’ stuifduinen maakten overal korte metten mee. Aarzelend ontluikende plantjes werden simpelweg door het zand verpletterd, of met wortel en al weggeblazen tijdens talloze stormen. Boompjes die toch kans zagen dit geweld te overleven stond in vrijwel alle gevallen een ander wreed lot te wachten. Ze vielen ten prooi aan konijnentanden, insectenvraat of nachtvorst, en als dát ze niet fataal was dan werden ze tijdens droge zomers zorgvuldig geroosterd in de zon. Niet alleen de in het voorjaar enthousiast uitbottende bomen en planten moesten het jaar op jaar ontgelden.
Zilte storm
Zilte stormen dreven de bevolking van de kustdorpen Aagtdorp, Schoorl, Bregtdorp, Catrijp, Groet, Hargen en Camperduin soms tot pure waanzin. Het vlijmscherpe zand schuurde genadeloos langs de huizen van de duindorpen en drong door tot in alle kieren en spleten van de meestal karige optrekjes. Dat was de harde en bittere werkelijkheid. Het Schoorlse duingebied was ‘het ellendigst van allemaal’, zo staat in geschriften uit die tijd te lezen. Ongenaakbaar, onbewoonbaar en ontembaar…
De Schoorlse Duinen zijn nu een trekpleister voor miljoenen recreanten en toeristen en dat aantal groeit gestaag.
Bovenstaande komt uit: “Schoorlse Duinen”, geschreven door Johan Bos, in 2008 uitgegeven door Staatsbosbeheer.
Helaas
Johan bos beschrijft hoe mooi het gebied was rond het jaar 2000. Ondanks hevig verzet vanuit de omwonenden zijn er helaas nu krachten aan het werk, die het door Johan Bos beschreven prachtige gebied ‘herstellen’ in een zandvlakte met hier en daar wat kwijnende begroeiing.